مقدمه

بيش فعالي به حالتي اطلاق می‌شود كه كودك به نحو افراطي و بيش از اندازه فعال و پر جنب و جوش باشد و اين تحركات زياد اطرافيان وي را دچار مشكل می‌کند. به علت بي دقتي ممكن است در انجام تكاليف مدرسه و كارهاي محوله ديگر اشتباهات زيادي را مرتكب شوند. اين اختلال در تعدادي از بچه‌های دوران ابتدايي ديده شده است همراهي و جلب توجه آن‌ها دشوار است. البته اين اختلال به عنوان ناتواني در يادگيري محسوب نمی‌شود بلكه به نوعي بي توجهي و حواس پرتي در ياد گيري محسوب می‌شود. نداشتن آرام و قرار و تمرکز، پر جنب و جوش بودن و به قول معروف از ديوار راست بالا رفتن از جمله مشخصه‌های يک دانش آموز بيش فعال است.

دانش آموزي که ناخواسته با داشتن اين اختلال، از فعاليت بيش از حدي برخوردار است اغلب از سوي ديگران به ويژه خانواده و معلم خود سرزنش و تحقير می‌شود و از طرف ديگر با بازيگوشي و شيطنت بسيار همه را عاصي می‌کند. در اين ميان مهم‌ترین عاملي که می‌تواند ياري دهنده دانش آموزان بيش فعال باشد، اطلاع رساني صحيح و مداخله به موقع براي برطرف کردن اين نقيصه است؛ مشکلي که اگر به رفع آن توجه نشود، صدمه جبران ناپذيري بر دانش آموز بيش فعال وارد خواهد کرد.

بیان وضعیت

اینجانب ............... آموزگار .... ابتدایی دارای مدرک ………… و سابقه ……… خدمت در آموزش و پرورش هستم. در سال ..... در آزمون استخدامی آموزش و پرورش مشغول به کار شدم. بعد از این مدت یعنی از سال 1 / 7 / 1377 که وارد اداره شدم در شهرستان ...... در کلاس‌هایی مختلف حضور داشتم.

تا اکنون اقدام پژوهی حاضر مربوط به سنوات قبل می‌باشد.

در سالی که گذشت دانش آموزی به نام محمد داشتم که افراطي و بيش از اندازه فعال و پر جنب و جوش داشت. با مصاحبه از دانش آموزان و مدیر مدرسه متوجه شدم که محمد در انجام تكاليف مدرسه و كارهاي محوله ديگر اشتباهات زيادي را مرتكب می‌شود. برای یافتن پاسخ سؤال خود تصمیم گرفتم تا با مادر محمد گفت وگویی داشته باشم در پی گفت وگو متوجه شدم که او دانش آموزی بیش فعال است و همان طور که حدس می‌زدم در انجام تکالیف مدرسه و کارهای دیگر اشتباهات زیادی دارد.